Paul Lafargue, 1842, Küba doğumlu Fransız Marksist siyasetçi, yazar, dava adamı, yayıncı ve gazeteci.
Lafargue ailesinin varlığı oğullarının ileride tıp eğitimi alabilmesini sağladı. Paris’teki eğitimi sırasında cumhuriyetçi ve sosyalist fikirlerle tanışan Lafargue gençlik dönemini kapsayan İkinci İmparatorluk’un Bonapartizm karşıtı muhalif çevreler arasından Fransa’da etkisi çok yüksek Proudhon’cu anarşist akımdan etkilenmiş, 1864’te kurulan Uluslararası İşçi Birliği’nin (Enternasyonal) Fransız seksiyonunda yer almıştır.
Siyasi faaliyetleri nedeniyle Fransız akademisinden atılmasının akabinde Fransa’daki sosyalist hareketin durumunu Enternasyonal’in genel konseyine anlatmak üzere 1865’te Londra’ya gittiğinde Karl Marx ve Friedrich Engels ile tanışmış ve bu dönemden itibaren “bilimsel sosyalizm” çizgisine gelmiştir. Marx’ın kızı Laura’yla olan ilişkisi de bu dönemde başlar ve ikili 1868’de evlenir.
1871’de Komün ilan edildiğinde Paris’teyken devrim bastırılınca Madrid’e geçer. Burada Enternasyonal’in Marksist seksiyonunu kurar ve anarşist tezlere yönelik tartışmalara girişir. Sürgün döneminde Jules Guesde ile tanışır ve birlikte Fransa Sosyalist İşçi Federasyonu içerisindeki Marksist grubu oluştururlar. Daha sonra bu oluşum 1882’de Fransa’da ilk Marksist çizgideki ilk bağımsız örgüt olan Fransız İşçi Partisi’ne evrilecek, Lafargue da örgütün en önemli teorisyeni olacaktır. Çalışmaları siyasal iktisattan aile ve kadın sorununa, çalışmanın reddinden kapitalizm altında dinin doğasına geniş bir alanı kapsamaktadır.
1891’de yine FİP saflarında Fransız meclisinde Lille milletvekilliği yapar. Siyasal hayatının büyük kısmını Fransa’da Proudhon’cu, Blanqui’ci ve Bakunin’ci sosyalizmlerden, Brousse’çu ve Jaurès’çi reformizmlerden bağımsızlaşmış bir Marksist örgüt inşasına adadı.
1911’de, 69 yaşında, eşiyle birlikte intihar ederek hayata gözlerini yumdu.
