Amerika Birleşik Devletleri’nde ve aslında bütün dünyada da böyle; bir başkanın görev süresi bitip diğeri başlarken tören yapılır. Önemi, özden çok semboliktir. Anayasa açık; 20 Ocak’ta bir yetki devri olacak. Bir açılıştan söz edilmiyor.
Yine de törenler önemlidir. Barack Obama, 2009’da başkanlık yeminini okurken bir kelimeyi yanlış bir yere koydu. Sonuç olarak ertesi gün yeminini yeniden almaya karar verdi. Ve 2017’de Donald Trump, herkesin gözleri aksini görse bile, açılış törenine rekor bir kalabalığın katılmasında ısrar etti. Katılımın büyüklüğünü meşruiyetinin bir ölçüsü olarak gördü.
Ritüel etkinlik
Tarih boyunca, tüm insan toplulukları büyük olayların ve geçişlerin altını çizmek için ritüelleri kullandı: doğum günleri ve düğünler gibi kişisel dönüm noktaları, mezuniyetler gibi grup başarıları ve iktidar geçişleri. Bu törenler dikkatimizi çeken ve o anların algılanan önemini güçlendiren sinyaller gönderir.
Kolektif ritüeller geleneğin ağırlığını taşır, bu da onlara tarihsel süreklilik ve meşruiyet havası verir. Zaman zaman değişseler de, genellikle değişmemiş ve değişmez olarak algılanırlar.
Örneğin, Amerika’da Şükran Günü kutlamaları, genellikle başkanlık kararnamesi ile birkaç kez değiştirildi . Yine de, son zamanlarda yapılan bir araştırma, insanların sadece tatil geleneklerini değiştirmeyi ahlaki açıdan rahatsız edici bulduklarını bildirdi. Ritüeller “grup değerlerini temsil eder ve bu nedenle kutsal görünür.”
Anayasadaki tek hüküm, yeni başkanın yemin ettirilmesi gerektiğidir. Gerekli olan tek şey otuz beş kelimedir: “Amerika Birleşik Devletleri Başkanlık Ofisini sadakatle yürüteceğime ciddiyetle yemin ederim (veya onaylıyorum) ve Amerika Birleşik Devletleri Anayasasını elimden geldiğince koruyacak ve savunacak. ”
20 Ocak Pazar gününe denk geldiğinde açılış töreni ertesi gün yapılır. Bu durumda, yemin iki kez yapılır : asıl iktidar devrinin gerçekleştiği Pazar günü özel olarak ve törensel nedenlerden ötürü Pazartesi günü tekrar halka açık olarak. Coşku ve teatrallik, sıradan bir an olabilecek bir şeyi unutulmaz ve dikkate değer bir şeye dönüştürür.
Sezgisel çekicilik
Törenler doğrudan bazı temel içgüdülerimizle konuşarak onların etkinliği, sembolizmi ve önemi hakkında sezgileri tetikler.
Aslında bu, halk tarafından seçilmeyen devlet başkanlarının demokratik olarak seçilmiş meslektaşlarından daha gösterişli halk törenleri düzenlemesinin nedenidir. Kralların ve kraliçelerin güçsüz olduğu ülkelerde bile, onların tahta çıkmaları seçilmiş liderlerin yemin törenlerinden çok daha büyük bir ihtişamla kutlanır .
Ancak bunun bir diğer tarafı var. İnsanların içgüdülerinden yararlanma yetenekleri sayesinde başarılı olan popülist liderler, neredeyse her zaman ritüel coşkuyu severler. Donald Trump örneğin törende tanklar, füze rampaları ve jet avcı uçaklarıyla tamamlanmış bir askeri yürüyüş talep etmişti.
Savunma Bakanlığı, açılışın totaliter bir güç gösterisi gibi görüneceğinden endişe ederek bu taleplerin çoğunu reddetti. Ancak Trump’ın destekçilerinin çoğu fikri tam da bu nedenle beğendi.
Trump 2019’da Dördüncü Temmuz geçit töreni için nihayet sokaklara tanklar almayı başardığında hayranlarından biri merak etti: “ Kore askeri bir geçit töreni yapabiliyorsa, neden biz yapamıyoruz? ”
COVID-19 salgını nedeniyle Joe Biden’ın açılışı küçültülecek ve çoğunlukla sanal olacak . Donald Trump katılmayı planlamıyor, bu nedenle kendisininkinden daha küçük bir açılış kalabalığı görme fırsatını kaçırıyor.
Not: Kapak fotoğrafı Amerika Birleşik Devletleri başkanı George Washington’un ilk göreve başladığı 30 Nisan 1789’dan.
